داستان اسرارآمیز عروسک آنابل تا چه حد واقعیت دارد؟ - وبلاگ هوشمند

به گزارش وبلاگ هوشمند، اگر هوادار فیلم های ترسناک هستید و یا حداقل علاقه دارید تا گاهی فیلم هایی با این ژانر را تماشا کنید، احتمالاً نام عروسکی ترسناک و شیطانی به اسم آنابل را شنیده باشید. عروسکی که از سال 2013، ستاره مجموعه از فیلم های ترسناک شد که در کشور ایالات متحده ساخته شده بود. اما اینکه چرا این عروسک تبدیل به ستاره ای در سینمای ژانر وحشت شده، به داستانی عجیب بر می شود که به ادعای سازنده گان آن ریشه در واقعیت دارد. اما این واقعیت ادعا شده چیست و آیا می توان داستان های ساخته و پرداخته شده در پشت این عروسک را باور کرد؟ اگر شما هم کنجکاو هستید تا ماجرای واقعی عروسک آنابل را بدانید، با ما همراه شوید تا به آنالیز دنیای واقعی این عروسک مرموز بپردازیم.

عروسک آنابل واقعی چگونه بود؟

عروسکی که از آن به عنوان عروسک واقعی آنابل سخن می گویند، در واقع یک عروسک پارچه ای با مو های نخی قرمز رنگ و دماغ مثلثی شکل نقاشی شده بر روی صورت است. این نوع عروسک ها، به اصطلاح رگدی آن (Raggedy-Ann) نامیده می شود که توسط نویسنده مشهور آمریکایی داستان های بچه ها، جانی گروول (1880-1938) طراحی شد. اینکه ایده طراحی این عروسک چه بوده است به درستی معلوم نیست، اما گفته می شود که روزی دختر جانی از اتاق زیر شیروانی مادرعظیم خود یک عروسک پارچه ای قدیمی و بدون چهره پیدا کرد و خودش برای آن چهره کشید. جانی از این ایده بهره گرفت و به شخصیت پردازی این عروسک برای داستان های بچه هاه خود پرداخت. وی همچنین در سال 1915 حق ثبت این عروسک که به رگدی آن معروف شده بود را دریافت کرد و این مدل عروسک به این شکل، رسماً به دنیا آمد. آنابل هم از همین مدل عروسک های پارچه ای رگدی آن بود که حدود 3 فوت قد داشت.

عروسک اصلی آنابل

اما عروسکی که در مجموعه فیلم های ترسناک با موضوع عروسک آنابل، ظاهر شد با عروسک واقعی متفاوت است. عروسکی که این فیلم ها به کار گرفته شد یک عروسک سرامیکی با چهره ای ترسناک بود. این عروسک چشمانی عظیم را در چهره ای با لبخندی شیطانی به نمایش می گذارد که گویی میخواهد کاری وحشتناک را به انجام برساند. مو های این عروسک نیز، شبیه به مو های انسان و رنگی طبیعی دارد. چهره عروسک نیز کثیف و گویی از دنیا مردگان آمده است. در واقع شخصیت عروسکی آنابل حاضر در فیلم ها، کاملاً با عروسک اصلی تفاوت دارد. عروسک اصلی اگرچه به ادعای برخی چهره ای مرموز دارد، اما کاملاً عروسکی عادی و با لبخندی بچه هاه است، اما چهره عروسک فیلم ها را به وضوح نمی توان یک عروسک عادی پنداشت چرا که چهره ای کاملاً هراسناک دارد.

شخصیت عروسکی آنابل در فیلم ها

داستان اصلی عروسک آنابل از چه قرار است؟

ماجرای اصلی عروسک آنابل، مربوط به داستانی است که یک زوج پژوهشگر در زمینه ماوراء الطبیعه به نام های اِد وارن و لورن وارن، برای اولین بار مطرح کردند. این دو کسانی بودن که عروسک واقعی آنابل در نهایت و برای همواره در موزه شخصی آن ها (به نام موزه اسرار آمیز وارن ها) در ایالت کنتیکت آمریکا آرام گرفت. طبق داستانی که که زوج وارن از آن به داستان واقعی عروسک آنابل یاد می نمایند، ماجرا به سال 1970 میلادی در آمریکا باز می شود. در این سال مادری به مناسبت تولد 28 سالگی دخترش دونا که دانشجوی پرستاری بود، یک عروسک پارچه ای مدل رگدی آن می خرد. اگرچه در برخی فیلم های مربوط به این عروسک، گاه سخن از هدیه دادن این عروسک از سوی یک مرد به همسر باردار خود و یا دست دوم بودن این عروسک می شود، اما گویا واقعیت این بوده است که این عروسک به صورت نو از سوی مادری خریداری و به دختر دانشجوی اش هدیه شده است.

دونا عروسک را به خانه کوچک خود که با دوست هم دانشگاهی دیگرش انجی شریک بود می برد و داستان نیز از همینجا آغاز می شود. با گذشت زمان دوما و دوستش انجی متوجه تغییراتی عجیب مربوط به این عروسک شدند. زوج وارن می گویند که دوما، آغاز این تغییرات عجیب را اینگونه برای آن ها توصیف نموده است: هر روز بعد از مرتب کردن تخت خوابم، عروسک را روی تخت می گذاشتم. بازو های عروسک به سمت پهلو هایش باز بود و پاهایش مستقیم دراز کشیده می شد. اما شب وقتی به خانه برمی گشتم، بازو ها و پا ها در جهت مختلف قرار می گرفت. برای مثال پا های عروسک بر روی یکدیگر بود یا بازو های آن به دامنش چسبیده می شد. این مساله، بعد از گذشت چند هفته سؤال برانگیز شد. برای آزمیش این موضوع یک روز صبح عمدا دست وپا های عروسک را روی هم قرار دادم تا ببینم آیا واقعا این عروسک حرکت می نماید. قطعا انتظار داشتم که شب وقتی به خانه برمی گردم، دست وپا های عروسک تکان نخورده و در همین حالت باقی بماند. اما شب به هنگام بازگشت به خانه متوجه شدم که به طرز مرموزی عروسک در اتاق نشیمن نهاده شده است و بازو ها و پاهایش باز شده است. انجی نیز داستان را اینگونه برای زوج وارن تعریف می نماید: عروسک خودش به تنهایی در اتاق ها رفت وآمد می کرد. شبی به خانه برگشتیم و متوجه شدیم که عروسک آنابل در جایگاه نزدیک به در ورودی خانه نشسته است. باورتان نمی شود، اما عروسک زانو زده بود. نکته جالب این است زمانی که می خواستیم زانو های عروسک را خم کنیم، به هیچ عنوان تا نمی شد. برخی اوقات باوجود آن که دونا عروسک را در اتاقش با در بسته قرار می داد، اما به هنگام برگشتن به خانه متوجه می شدیم که عروسک روی مبل نشسته است.

این تغییرات عجیب و غریب به زودی دو دختر دانشجو را دچار نگرانی کرد و به همین دلیل تصمیم می گیرند تا ماجرا را با پسری که دوست انجی بود و لو نام داشت در میان بگذارند. اگرچه دوما و انجی هنوز به طور یقین مطمئن نبودند که آیا واقعاً چیز غیرعادی در ارتباط با این عروسک وجود دارد یا خیر، اما در نهایت لو هم خانه آن ها می آید تا در کنار آن ها باشد. اما حضور لو نیز تأثیری در کاهش وقایع عجیب و غریب نداشت و در ادامه حتی یادداشت هایی روی کاغذ های کوچک نیز پیدا شد که جملات مبهمی، چون به ما یاری کن و به لو یاری کن با خط بچه هاه نوشته شده بود. دوما و انجی به زوج وارن گفته بودند که مداد و کاغذی که در این یادداشت ها از آن ها استفاده شده بود، به هیچ وجه در خانه آن ها موجود نبوده و آن ها نمی دانند که چگونه این وسایل وارد خانه آن ها شده است.

در این بین، میان لو و صاحبان عروسک یعنی دوما و انجی، اختلاف نظر پدید آمد. لو معتقد بود که این تغییرات عجیب مربوط به خود عروسک است و این عروسک است که دست به چنین اقداماتی می زند، اما دوما و انجی که این حرف لو را نمی توانستند باور نمایند، معتقد بودند که فردی در حال ایجاد مزاحمت برای آن هاست به همین دلیل راه هایی برای شناسایی این فرد مزاحم در پیش دریافتد، اما به نتیجه ای نرسیدند. رخداد های عجیب و غریب کماکان ادامه یافت تا اینکه به گفته انجی وقتی یک شب به همراه دوما به خانه بازمی گشتند با صحنه عجیبی روبرو شدند؛ آنابل طبق معمول روی تختخواب دنا نشسته بود؛ اما هنگامی که شب به خانه برگشتیم، متوجه شدیم که پشت دست عروسک خون ریزی نموده است و سه قطره خون بر روی سینه عروسک وجود دارد. حدود شش هفته بود که از حضور این عروسک در خانه دوما و انجی می گذشت و پس از این اتفاق وحشتناک، به نظر می رسید که باید کاری انجام می دادند.

طبق گفته زوج وارن، دوما و انجی به یک احضار نماینده روح متوسل می شوند که هیچ نام و نشانی از او در دست نیست. این فرد در جلسه احضار روح خود در خانه دوما و انجی از دختری 7 ساله به نام آنابل سخن می گوید که سال ها قبل در مزرعه ای که اکنون آپارتمان آن ها در آن ها در آن نهاده شده است کشته و مدفون شده است. روح سرگردان این دخترک سال ها پیش از ساخت این آپارتمان در این مزرعه مشغول بازی بوده است. صحب های این احضار نماینده روح باعث می شود تا دوما و انجی این روح را بی آزار تصور نمایند که فقط احتیاج به محبت دارد، بنابراین از روی دلسوزی عروسک را آنابل نامیدند و تصمیم دریافتد تا عروسک و به اصطلاح روح دخترک را در کنار خود بپذیرند. البته در ویدئویی که در سال 1980 اد وارن در معرفی موزه خود منتشر نموده، با تغییری در داستان روبرو می شویم که بر اساس آن دخترک در سانحه رانندگی در جلوی آپارتمان کشته می شود و سن او نیز 6 سال بوده است.

با این حال لو چندان از تصمیم دوما و انجی در مورد نگه داشتن عروسک راضی نبود و کماکان تأکید می کرد که باید از شر این عروسک خلاص شد. از همین زمان بود که اتفاقات عجیب و غریب متوجه لو شد؛ او مرتب خواب های وحشتناک می دید و با ترس و آشفتگی از خواب بیدار می شد، اما خود او تصور می کرد که خواب نبوده است. لو ماجرا را اینگونه برای زوج وارن تعریف نموده است: خواب بودم که یک دفعه از خواب پریدم. احساس عجیبی داشتم. به اطراف اتاق نگاه می کردم، هیچ چیزی در اتاق نبود. زمانی که به پاهایم نگاه کردم، متوجه حضور عروسک پارچه ای آنابل شدم. آرام آرام بدنم را چرخاندم. عروسک تا بالای سینه ام آمد و متوقف شد. بازوهایش را از هم باز کرد. با یکی از دست هایش گردنم را لمس می کرد، گویی به برق وصل بود. احساس خفگی داشتم. قدرت حرکت کردن نداشتم. هرچقدر کوشش می کردم، نمی توانستم خودم را نجات دهم.، اما این تنها ماجرای لو و عروسک آنابل نبود؛ یک روز که لو و انجی در اتاق نشیمن بودند، ناگهان صدای وحشتناکی از اتاق دوما به گوش رسید. لو به سرعت به طرف اتاق رفت، اما کسی بجز آنابل در اتاق نبود و اتاق نیز بهم ریخته بود. وقتی لو سعی کرد به عروسک نزدیک شود، در پشت سر خود احساس عجیبی کرد. لو در مصاحبه با وارن ها گفت که: هر چه قدر بیشتر به عروسک نزدیک می شدم، بیشتر احساس می کردم فردی در پشت سرم است. فورا چرخیدم…. انجی نیز در این خصوص اضافه کرد: لو نمی توانست حرف بزند. هیچ کسی در اتاق نبود؛ اما ناگهان فریاد زد و سینه اش درد گرفت. وقتی به او رسیدم، دردش دو برابر شده بود و خون ریزی می کرد. تمام پیراهن لو خونی شده بود. به اتاق نشیمن برگشتیم. پیراهن لو را باز کردم. بر روی سینه لو جای زخمی همانند علامت پنجه بود (چهار زخم افقی و سه زخم عمودی). اما موضوع جالب این بود که این زخم ها به سرعت و در مدت دو روز، به طور کامل خوب شدند.

اد و لورن وارن

ورود وارن ها به ماجرای عروسک آنابل

پس از این اتفاقات دیگر دوما، انجی و لو متوجه شده بودند که با موضوعی ساده و یا حتی روح سرگردان یک دخترک معصوم روبرو نیستند و خطر جان آن ها را تهدید می نماید. به همین دلیل تصمیم دریافتد تا ماجرا را با یک کشیش به نام پدر هگان در میان بگذارند. پدر هگان نیز با مشاهده وخامت ماجرا، آن ها را به یک روحانی بلندپایه تر به نام پدر کوک معرفی کرد. در همین زمان بود که زوج وارن که در زمینه موضوعات ماورائی و ارواح، افراد خبره ای به شمار می آمدند، به کار فراخوانده شدند و این دو نفر نیز سریعاً به مصاحبه با دوما، انجی و لو پرداختند. در زمانی که زوج وارن وارد ماجرا شدند، حدود یک سال از زمان ورود عروسک آنابل به خانه دوما و انجی گذشته بود. آنالیز های این زوج نشان داد که آنچه این سه نفر با آن روبرو شده بودند نه روح یک دختر کوچک، بلکه یک روح خبیث و جهنمی است.

لورن وارن و عروسک آنابل اصلی

پس از انجام مراسماتی که زوج وارن به آن اشاره کردند، در نهایت تصمیم گرفته شد که این زوج به جهت احتیاط بیشتر و درگیر نشدن افراد دیگر، عروسک را با خود ببرند. این زوج مدعی هستند که در طول راستا و با اینکه عروسک را در صندوق عقب ماشین قرار داده بودند، بار ها اتفاقات عجیبی برای آن ها رخ داد و حتی چندین بار ترمز خودروی آن ها عمل نکرد. با رسیدن به مقصد، زوج وارن کوشش کردند تا با اقداماتی مذهبی و حتی یاری دریافت از کشیشان، اقدامات عجیب عروسک آنابل را متوقف کنن، اما نتیجه چندانی حاصل نشد. در نهایت زوج وارن تصمیم دریافتد تا عروسک را از دید عموم پنهان نمایند و به همین منظور تابوتی شیشه ای برای آن ساختند و عروسک آنابل را درون آن قرار دادند. تابوت را نیز در اتاقی که مملو از اشیاء به اصطلاح نفرین شده بود قرار دادند.

سال ها بعد زوج وارن، اشیاء جمع آوری شده خود را در مجموعه ای به نام موزه شگفت انگیز وارن ها، در معرض بازدید عموم قرار دادند که تابوت شیشه ای عروسک آنابل نیز جزو آن بود. عروسک آنابل از آن موقع و تا به امروز در تابوت شیشه ای خود در موزه وارن ها بدون حرکت باقی مانده است هر چند که وارن ها مدعی هستند که این عروسک در موزه و از پشت تابوت شیشه ای خود نیز توانسته به دیگران آسیب برساند و حتی یک نفر را نیز به کشتن دهد.

عروسک آنابل اصلی در تابوت شیشه ای خود در موزه وارن ها

آیا داستان وارن ها درباره عروسک آنابل واقعیت دارد؟

جوزف لیکاک، استادیار مطالعات دینی دانشگاه ایالتی تگزاس در این خصوص می گوید که بسیاری از افراد بدبین معتقدند که موزه وارن هاف پر از اشیاء بی ارزش و ساده ای است که در هر جایی می توان آن ها را یافت. با این حال این استاد معتقد است که داستان عروسک آنابل می تواند یک منبع بسیار الهام بخش برای مطالعات فرهنگ عامه در مورد موضوع ماوراءالطبیعه باشد. وی می افزاید ایده عروسک آنابل بعید نیست که از فیلم هایی که در آن موقع اکران می شد و یا از شخصیت های عروسکی همچون رابرت (Robert the Doll) الهام گرفته باشد.

داستان عروسک رابرت نیز چیزی شبیه به داستان عروسک آنابل بود. این عروسک در ابتدا متعلق به یک نقاش و نویسنده آمریکایی به نام رابرت یوجین اتو اهل جزیره کی وست فلوریدا بود که در سال 1906 از یک خدمتکار هدیه گرفته بود. اما پس از چند روز خانواده یوجین مدعی مشاهده موارد عجیبی در مورد این عروسک شدند. پدر و مادر رابرت می گفتند برخی وقت ها که رابرت هنگام بازی با عروسکش حرف می زد، عروسک جواب او را می داد! همسایه ها نیز می گفتند هنگامی که کسی خانه نبوده عروسک را بار ها دیده اند که پشت پنجره های اتاق ایستاده است. پس از داستان عجیب و غریب زیاد، در نهایت این عروسک نیز در سال 1974 در موزه قدیمی شهر و همچون آنابل در یک کمد شیشه ای نهاده شد. برخی بر این باورند که شیوع داستان هایی اینچنینی درباره عروسک ها در آن دوره، سبب ساخته شدن داستان عروسک آنابل شده است.

عروسک اسرار آمیز رابرت

شارون هیل، از نویسندگان مباحث علمی نیز معتقد است که احتمالاً بسیاری از داستان های موزه شگفت انگیز وارن ها و از جمله عروسک آنابل، ساخته و پرداخته خود وارن ها باشد. وی در مورد داستان آنابل اضافه کرد؛ واقعیت این است که ما هیچ سندی بجز حرف های خود وارن ها در مورد آنابل و یا اشیاء موزه آن ها نداریم. هیل معتقد است میان ظهور داستان های مربوط به موزه وارن ها و ساخت فیلم هایی در این خصوص در هالیوود، ارتباط وجود دارد.